قرن 15: طرح هاي اوليه خودرو توسط «فرانسيسكو د. جرجيو مارتيني» و «داوينچي» ترسيم شد.

1680: طرح خودرو با حركت در اثر رانش نيروي بخار (شبيه جت) توسط «آيزاك نيوتن»

1698: طرح اولين موتور بخار توسط «توماس ساوري»

1711: تكميل موتور بخار «توماس ساوري» توسط «توماس نيو كومن» 1769

- ثبت اولين موتور بخار عملي و كارآمد توسط «جيمز وات»

- طراحي اولين خودرو جهان كه موتورش از نوع موتور بخار بود توسط «نيكلاس ژوزف كوگنات»

گروهی از محققان آمریکایی روش جدیدی را ارائه کرده اند که سلولز را با دیگر مواد ارگانیکی تجدیدپذیر زیستی مستقیما به هیدروژن تبدیل می کند و می تواند ظرف 10 سال آینده انرژی پاک را دراختیار خودروها قرار دهد.
محققان دانشگاه ایالت پن که نتایج تحقیقات خود را در مجله "شرح مباحثات آکادمی ملی علوم آمریکا" منتشر کرده اند، متد جدیدی را برای تهیه هیدروژن ارزان و در حجم بالا ارائه کرده اند که می تواند انرژی مورد نیاز خودروها را تا 10 آینده عرضه کند.

بروس لوگان، سرپرست این تیم تحقیقاتی در این خصوص اظهار داشت: "توجه دنیای انرژی درحال حاضر متوجه اتانول است اما این سوخت می تواند با استفاده از این روش تا 10 سال آینده بسیار ارزان و اقتصادی در دسترس قرار گیرد."

این دانشمندان روش جدیدی را پیشنهاد کرده اند که سلولز و دیگر مواد ارگانیکی تجدیدپذیر زیستی را مستقیما به هیدروژن تبدیل می کند.

این محققان در این روش جدید بعضی از باکتریها را با اسید استیک وارد یک پیل الکتریکی میکروبی کردند. اسید استیک می تواند به عنوان پیش ماده تولید شده در توقف گلوکز و سلولز بکار می رود.

در این پیل، قطب آند از گرافیت خرد شده و کاتد از زغال با کاتالیزور پلاتین ساخته شده است. در پایان در داخل این پیل یک غشا برای تبادل یونی گذاشته شده است.

باکتری های داخل این پیل، اسید استیک را مصرف می کنند و الکترون و پروتون را با شدت جریانی در حدود 3/0 ولت آزاد می کنند. وقتی به این شدت جریان توسط یک منبع خارجی 2/0 ولت دیگر هم افزوده شد، حباب های گاز هیدروژن شروع به خارج شدن از مایع می کنند.

این فرایند می تواند 288 درصد از هیدروژن مورد نیاز برای انرژی خودروها را تامین کند.

 

در شهرهاي مدرن جهان سيستم هاي پيشرفته و مختلفي از حمل و نقل به كار گرفته مي شود و هدف ما معرفي اين سيستم هاي جديد است. عدم وجود فضاي كافي براي زندگي راحت و آسوده، شهروندان شهرهاي مدرن و پيشرفته را با مشكلات زيادي روبه رو كرده است. مردم زندگي در فضاي باز و هواي نسبتاً پاك حومه شهر و شهرك ها را به زندگي در برج ها و ساختمان هاي بلند تر ترجيح مي دهند. اين شيوه زندگي در اكثر شهرهاي بزرگ جهان ديده مي شود و افرادي كه در حومه شهر زندگي مي كنند، هر روز جهت كار روزانه به مركز شهر آمده و با انجام كار روزانه مجدداً به محل سكونت خود بازمي گردند اين افراد را اصطلاحاً Commute مي نامند.در دنياي امروز سيستم هاي حمل و نقل سنتي ديگر جذابيتي براي مردم ندارند و نمي توان از آنها به عنوان جايگزين مناسب خودروهاي شخصي نام برد. به همين دليل طراحان صنعت حمل ونقل سعي كرده اند سيستمي را به وجود بياورند كه همچون خودروهاي شخصي راحت و انعطاف پذير بوده و از ظرفيت بالايي برخوردار باشد ضمن اينكه مشكل آلايندگي و زيست محيطي نداشته باشد. از اين رو سيستم دوگانه يي را با نام RUF طراحي و اجرا كرده اند.